بدون عنوان

از اخرین مطلبی که گذاشتم خیلی وقته که گذشته.

اصلا وقت نمیشه از دست الناز خانم.باید خیلی حواسم بهش جمع باشه.

توی این مدت خانم یک شاهکار بزرگ انجام داد و اونم خوردن یک سنجاق بزرگ بود.اصلا باور کردنی نبود که الناز این سنجاق را چطوری قورت داد.فقط خدا میدونه اون لحظات من و بابایی چه حالی داشتیم.قبل از گرفتن عکس دلهره شدید داشتیم که خدایی نکرده سنجاق باز نبوده باشه.وقتی النازخانم را پیش دکتر بردیم دکتر میگفت سنجاق را نخورده اخه خیلی اروم بود .ترس من و باباش را که دیده بود جیک نمیزد.بعد از گرفتن عکس دیدیم سنجاق را خورده و بزرگ هم بوده فقط خداراشکر باز نبوده.داشتیم روانی میشدیم تو بیمارستان.عکس را که بردیم پیش دکتر اولش گفت چیزی نیست خودش دفع میشه.اما بعدش گفت که باید ببرینش بیمارستان الزهرا اصفهان که متخصص هست.وقتی از دکتره پرسیدم که راحت دفع میشه یا نه اولش گفت اره اما بعد گفت که شاید با اندوسکوپی بیرون بیارنش شایدم ازتون رضایت بگیرن با عمل جراحی در بیاد.اسم عمل که اومد من و بابایی از خود بی خود شدیم.بابایی که ناخوداگاه نشست کف زمین و بقیه مردها بلندش کردن.منم که با صدا گریه بلند از اتاق دکتر زدم بیرون.اما کار خدا یکی از دکترهای متخصص دیگه که باهاش مشورت کردیم گفت بچه را نبرین تا صبح صبر کنید و دوباره عکس بگیرین ببینید در چه وضعیته.خدا خیرش بده ایشاله.ما هم همین کار راکردیم.خلاصه که با هزارجور دلواپسی و استرس روز سوم سنجاق اومد بیرون.

فقط از خدا میخام حال اون شب ما را هیچ پدر و مادری تجربه نکنه.

الناز جان این پست را گذاشتم تا ایشاله وقتی بزرگتر شدی بدونی که در زمان کودکی چه شاهکاری انجام دادی.

و این هم الناز خانم ما که حسابی شیطون شده و فرفری:

خط خطی ها هم هنر دست الناز جونه: